28.7.06



Divendres, 29 de juliol


Clarice Lispector: "A Perfeição"


Clarice Lispector O que me tranqüiliza
é que tudo o que existe,
existe com uma precisão absoluta.
O que for do tamanho de uma cabeça de alfinete
não transborda nem uma fração de milímetro
além do tamanho de uma cabeça de alfinete.
Tudo o que existe é de uma grande exatidão.
Pena é que a maior parte do que existe
com essa exatidão
nos é tecnicamente invisível.
O bom é que a verdade chega a nós
como um sentido secreto das coisas.
Nós terminamos adivinhando, confusos,
a perfeição.

Enllaços:
Clarice Lispector
fragments

25.7.06



Dimarts, 25 de juliol

British Museum: "Living and Dying"


Cradle to Grave by Pharmacopoeia People around the world seek well-being for themselves and for their communities in many different ways.

These differing approaches reflect the ways they understand their world. Some people see well-being in terms of the individual and the body. Others think of it at the level of the community, requiring the maintenance of important relationships. These relationships might be with other people, animals, spirits or the earth. In most societies an individual can seek to avert harm, identify its causes and treat its effects in a range of accepted ways...

Object locations

6.7.06



Dijous, 6 de Juliol

Andrea Camilleri: "Biografia del hijo cambiado". La novela de la vida de Luigi Pirandello


Pirandello Una aciaga mañana de septiembre de 1886, los nobles, los acomodados, los comerciantes al por mayor y al por menor, los señores tanto de gorra como de sombrero, las guarniciones y sus comandantes, los empleados de oficinas, suboficinas y oficinuchas gubemamentales que tras la Unidad habían invadido Sicilia peor que una plaga de langosta se despertaron de repente y de mala manera a causa de una espantosa algarabía de voces, disparos, ruidos de carros, relinchos de bestias, pasos precipitados y llamadas de socorro.

Unos tres o cuatro mil viddrani, campesinos de los campos vecinos a Palermo, armados y capitaneados en gran parte por ex jefes de escuadra de la empresa garibaldina, estaban asaltando la ciudad. En un abrir y cerrar de ojos Palermo capituló sin oponer apenas resistencia: a los viddrani se les había unido el populacho, desencadenando una revuelta que en un principio llegó incluso a parecer imposible de sofocar.

Sin embargo, no a todo el mundo en Palermo le pilló de sorpresa. Durante toda la noche habían permanecido en pie y al acecho aquellos que esperaban que sucediera lo que tenía que suceder: los párrocos en las sacristías, los monjes y los frailes en los conventos, algunos nobles nostálgicos y reaccionarios en sus ricos palacios capitalinos. Ellos habían desencadenado aquella revuelta que definían como «republicana», pero que los sicilianos, con la ironía con la que a menudo adere-zan sus eventos históricos más trágicos, llamaron la revuelta de las «siete y media», justo las jornadas que duró aquella sublevación. Y no se olvide que las «siete y media» es además un juego de cartas ingenuo y afable accesible también a los más pequeños en las partidas familiares de Navidad.

Continua aquí

27.5.06



Dissabte, 27 de maig

Gotan Project/ Lunático

Notas

lunáticoAfricanos en las pampas argentinas
toques y llamadas de tambores
candombe, tango

Un gaucho y una guitarra
la payada milonguera y el fantasma de la indiada
china, cebame un mate
tango

Marineros, inmigrantes,
bandoneón, violín y flauta
habanera, canzonetas de los tanos
piano piano nació el tango

Nació el baile compadrito y orillero
guapo, futurista y nostalgioso
mestizaje de europeos, negros, indios
en el Río de la Plata
hace mucho, no se sabe justo cuándo
un buen día nació el Tango

Eduardo Makaroff

22.5.06



Dilluns, 22 de maig

L'estatut trist

Joan Francsc Mira

The Sad Clown No l'estatut del no-País Valencià, el de la Comunitat, que aquest ja se sap que no ha arribat ni a trist, no va produir alegries quan el votaren a València, ni frustracions quan el votaren a Madrid, ni discussions ni, debats ni interès públic ni cap commoció mínima per part dels ciutadans i ciutadanes, polítics i polítiques inclosos o incloses. Ha produït, si de cas, una mica de ràbia resignada entre la poca gent que ens mantenim fidels per sempre més al servei d'aquest poble que vota PSOE i vota PP i no sap votar amb més seny o trellat o patriotisme, què hi farem. No l'estatut de la Comunitat, per tant, sinó el de la Nació, la nació catalana de Catalunya, que aprovà el Parlament a Barcelona amb grans festes i alegries, amb besades i abraçades, amb somriures d'orella a orella, i amb xampany que en diem cava. Quan, pocs dies després, un periodista important em preguntà, amb micròfon obert, quina era la meua opinió sobre la festa, li vaig dir que no l'acabava d'entendre, no veia gens clar quin era l'èxit aconseguit, quina era la raó de tantes alegries i de l'escuma feliç a les copes...

Continua a articles

19.5.06



Divendres, 19 de maig

Antònia Font: "Batiscafo katiuscas"







Batiscafo monoplaça, es teu focus a s’abisme
de ses aigües insondables, només tu les averigües,
batiscafo socialista redactant informe tràgic
"camarada maquinista a institut oceanogràfic"
batiscafo solitari dus un ruting planetari...

continua a poètics

7.5.06



Dilluns, 8 de maig

We shall overcome


We shall overcome"ÉS EL NOSTRE GOVERN"

Com a resposta a les veus del PSC que afirmen que Esquerra no pot seguir en el tripartit després del referèndum i, després d'assegurar que els republicans no entraran en una "campanya de desqualificació" que va considerar oberta en contra del seu partit, va assenyalar: "Si algú està incòmode en un lloc se'n va, si algú se sent incòmode al Govern amb ERC, que se'n vagi i respecti la nostra posició". "És el nostre govern", va postil.lar, recordant que va ser l'opció d'ERC d'inclinar-se per una aliança d'esquerres la que va fer possible el pacte del Tinell.

Carod va anar més enllà, i, tot i assegurar que el respecta, va retreure a socialistes i ecosocialistes que "diguin sí a un acord que no han fet ells", en al.lusió al pacte tancat el 21 de gener entre el president del Govern, José Luis Rodríguez Zapatero, i el líder de CiU, Artur Mas, que va definir els eixos del nou Estatut. "Qui està en fals no és ERC, sinó qui ha acceptat un pacte que ha fet un altre", va insistir. (El Periódico/ 7-5-06)

continua a guanyats

6.5.06



Dissabte, 6 de maig

Ignacio Vidal-Folch ens obre les portes del seu museu secret de Barcelona, ens posa unes ales i ens fa volar de franc (i sense que ens fem mal).

"Vuelo sin motor"


panamarenko(...) Copertino pegaba buenos sustos a la gente cuando se lo encontraban pegado al techo de cualquier habitación, donde podía permanecer además durante largos minutos. Como él, y como José Oriol, y como los demás santos que tienen acreditado ese don, quién no querría a veces salir volando sin avisar. Es uno de nuestros anhelos atávicos, según nos recuerdan tantos relatos y tantas obras de arte, como la rara película Brewster McCloud (El volar es para los pájaros, Robert Altman, 1970) o los ingenios elegantes de Panamarenko, inspirados en los de Leonardo da Vinci , pero con una importante diferencia, según declaró una vez el artista belga: "Los míos sí vuelan". Luego, viendo la expresión escéptica de la audiencia, matizó: "...Aunque no al cien por ciento"(...)

el podeu llegir sencer a versió original

5.5.06



Divendres, 5 de maig

"Autobiography". Charles Darwin


 collecting shells  "By the time I went to this day-school my taste for natural history, and more especially for collecting, was well developed. I tried to make out the names of plants, and collected all sorts of things, shells, seals, franks, coins, and minerals. The passion for collecting which leads a man to be a systematic naturalist, a virtuoso, or a miser, was very strong in me, and was clearly innate, as none of my sisters or brother ever had this taste.."


Martí Dominguez: "Darwin, el cazador"

Una traducción muy floja para una obra necesaria en la historia de la evolución

Autobiography Ya lo advirtió Eugeni D´Ors: "Darwin, un caso de vocación malograda de sportsman y de cazador". Y es cierto, Charles Darwin podría haber sido cualquier otra cosa: médico, cura o incluso cazador. "¿No debemos precisamente los más importantes productos de la historia del espíritu al hecho de un cruce o de una indecisión entre caminos profesionales?", arguye D´Ors. En la vida de Darwin se cruzó el botánico Henslow, que lo animó a que se embarcara en el Beagle y realizara una exploración alrededor del mundo. A partir de aquel momento, Darwin pasó de coleccionar escarabajos a estudiarlos, de contemplar el paisaje a intentar comprenderlo, y su curiosidad científica creció en tan poco tiempo que a los pocos meses de embarcarse "ya no le interesaba la caza".

continua a versió original